Austrijski slikar, Gustav Klimt bio je jedan od najznačajnijih predstavnika Bečke secesije i odlikuju ga vrlo prepoznatljiv stil i tematika. Slika "Tri doba žene", Gustava Klimta bavi se centralnim temama čitavog njegovog opusa – ženom i ciklusom života. Ova slika predstavlja njegov prvi napor i pokušaj oslobađanja od korišćenja istorijskog i mitološkog simbolizma. U svoju simboliku uveo je sasvim anonimne, ali bezvremene likove, tri žene, koje pripovedaju najstariju priču poznatu čoveku – priču o rođenju, životu i smrti.

Na slici "Tri doba žene" predstavljene su tri žene u različitim stadijumima svod života. Sa jedne strane naslikana je mlada majka sa ćerkom u naručju, a sa druge strane se nalazi starica oborene glave. Sve tri figure oivičene su simboličnim oblikom falusa, koji nije redak u Klimtovim delima, što je slučaj i sa prenatalnom, regresivnom harmonijom koja je prisutna u predstavljanju majčinstva slikanjem trudnica ili majki sa decom, kao što je slučaj na ovoj slici.

Suprotstavljena starici, dolazećoj smrti, presdstavljena je mlada majka sa detetom u naručju, očaravajuća predstava lepote i majčinske ljubavi, kao i ranog detinjstva. Majčin zagrljaj je topao i siguran, prepun bezuslovne ljubavi. Lice zaspalog deteta pokazuje zadovoljstvo i udobnost kao rezultat potpune ljubavi koja mu je pružena. Njihova međusobna povezanost nikada neće biti jača nego što je u tom trenutku. Obe predstavljaju ideal mladosti, lepote i zdravlja.
Kao što je to uobičajeno na Klimtovim slikama, akcenat je na predstavljanju ženskog tela. Idealizovana mlada žena sa malim detetom suprotstavljena je oronuloj starici; novi život i kreiranje tog novog života suprotstavljeni su starosti i smrti. Pozadina, takođe, doprinosi akcentovanju ovog kontrasta i dodatno nas podstiče na razmišljanje o ciklusu života.