Glasilo Podružnice Srpskog lekarskog društva Zaječar

Godina 2015     Volumen 40     Supplement 1
     
      [ Radovi ] [ Indeks autora ] <<< ] >>> ]  
             
   

XXXIV Timočki medicinski dani
Zaječar, 16-17. maj 2015.

Radovi - Zbornik sažetaka

Ginekologija i akušerstvo - šta je novije u saznanjima?
Kratak seminar
 

     
 
 
     
 

Spisak radova

       
 
 
     
     

Upotreba VIO kautera kod vaginalne histerektomije

Prof. dr Dimitrije Segedi
POLIKLINIKA „SELECTA“, NOVI SAD

Cilj predavanja je da se navedu prednosti, koristi i nove mogućnosti koje daje inovativna tehnologija primenjena u VIO sistemu. Specifičnost VIO kautera - „elektrohirurške jedinice“ su svestranost, individualna specifičnost kod pojedinačne primene i adaptibilnost opšte primenjivanim hirurškim instrumentima, kao i specifičnim ERBE instrumentima (Neutralna elektroda-NESSY, BiClamp-klema, EnSeal PTC, BiSect-makaze, bipolarne pincete) i reproducibilnost rada i grešaka. Prednosti ovog aparata su: sigurnost rada, manji utrošak materijala za šivenje, bipolarni mod je sigurniji za koagulaciju i sečenje od monopolarnog, manji postoperativni bol kod pacijenata, uvođenje novih tehnologija u zdravstvene ustanove, usavršavanje hirurških tehnika (BiClamp, EnSeal, BiSect) i reproducibilnost rada i eventualnih grešaka. Potpuno poznavanje aparature i njenih funkcija od strane hirurga i osoblja omogućava korišćenje punog potencijala ovakvog sistema.
Ključne reči: VIO kauter, vaginalna histerektomija.
 


Hitna stanja u ginekologiji i akušerstvu

Prof. Dr sci Ljiljana Radojčić
GINEKOLOŠKO ODELjENjE VMA BEOGRAD

Hitna stanja u ginekologiji i akušerstvu mogu biti povezana sa trudnoćom ili se može raditi o ozbiljnim problemima koji nisu vezani za trudnoću. Zbog toga su prve informacije koje treba, ako je moguće, dobiti:
Kada je bila poslednja normalna menstruacija?
Da li postoji bol u abdomenu (gde je lokalizovan i kakvih je osobina)?
Da li ima vaginalnog krvavljenja? Najčešća hitna stanja u trudnoći su: ektopična trudnoća vaginalno krvavljenje u trudnoći preeklampsija/eklampsija hipotenzivni sndrom u trudnoći
trauma u trudnoći
Ektopična trudnoća- Ektopična trudnoća je implantacija embriona izvan endometrijuma, najčešće u jednom od jajovoda. Ukoliko dođe do rupture gravidnog jajovoda, može nastati masivno krvavljenje u abdomen sa znacima i simptomima hipovolemičnog šoka. Simptomi su bol, izostanak menstruacije i vaginalno krvavljenje koje može biti oskudno. Opšte stanje pacijentkinje može biti veoma teško. Neophodno je hitno dati 100% kiseonik na masku, uključiti i.v. 0,9% fiziološki rastvor, primeniti ostale mere za zbrinjavanje hipovolemičnog šoka i odmah organizovati transport do najbliže ginekološke ustanove
Krvavljenje u trudnoći- U ranoj trudnoći vaginalno krvavljenje je najčešće znak spontanog pobačaja, a u trećem trimestru trudnoće je obično posledica abrupcije placente, placente previje ili traume vagine i grlića.
Hitne mere kod obilnih krvavljenja u ranoj trudnoći postaviti pacijentkinju u položaj kao kod šoka, a u drugom i trećem trimestru postaviti pacijentkinju na levi bok. Odmah dati 100% kiseonik na masku, obezbediti dve velike venske linije sa infuzionim sistemima i početi sa davanjem 500ml 0.9% fiziološkog rastvora. Ako se stanje ne poboljšava dati dodatne infuzije tečnosti, ali ne preko 2l i primeniti sve anti-šok mere. Hitno transportovati pacijentkinju u najbližu ginekološku ustanovu
Hipertenzija u trudnoći-Akutna hipertenzija posle 20 nedelje gestacije nastaje u 5-7% trudnoća, češća je kod prvorotki, a ostali faktori rizika su mlada majka, nekontrolisana trudnoća, multiple gestacije i niži socio-ekonomski status. Najteže komplikacije hipertenzije u trudnoći su preeklampsija i eklampsija
Preeklampsija se karakteriše visokim krvnim pritiskom, abnormalnim dobijanjem težine, edemima, glavoboljom i poremećajima vida, proteinurijom, a ponekad i bolom u epigastrijumu, nauzejom i povraćanjem. Ukoliko nije tretirana preklampsija može progredirati u eklampsiju, u kojoj se javljaju životno-ugrožavajuće konvulzije. Takođe, može doći do abrupcije posteljice, ablacije retine ili edema pluća.
Eklampsija je najozbiljniji je oblik hipertenzivnih poremećaja u trudnoći. Uz znake i simptome preeklampsije, karakterišu je konvulzije tipa grand mal i komatozno stanje. Eklampsiji obično prethode poremećaji vida, kao bljeskovi svetlosti ili svetle tačke ispred očiju. Krvni pritiskak je jako povišen, a postoji i ekscesivno oticanje ekstremiteta i lica. Ako dođe do eklampsije, moguća posledica je smrt majke i fetusa (maternalna smrtnost je 10%, a fetalna smrtnost 40%). Kod teške hipertenzije potrebno je predvideti napad (konvulzije), pripremiti sukciju, tubus, Magnezijum sulfat i Diazepam. Ukoliko trudnica ima simptome preeklampsije postaviti je na levi bok, dati 100% O2 na masku, smanjiti svetlo u prostoriji i izbegavati bilo kakvu sivušnu ekscitaciju. Ne proverevati refleks zenica. Dati rastvor Magnezijum sulfata u dozi od 4-6 g i.v. tokom perioda od 15 minuta. Nastaviti davanje Magnezijum sulfata u dozi od 1-2 g na sat u vidu kontinuirane.


Primena 3D multislice ultrazvuka u analizi fetalnog lica i otkrivanju anomalija
u razvoju lica fetusa


Doc dr sci med. Aleksandar Jurišić
MEDICINSKI FAKULTET UNIVERZITETA U BEOGRADU GINEKOLOŠKO – AKUŠERSKA KLINIKA „NARODNI FRONT“

Facial anomalies and facial clefts (cleft lip, cleft palate) are the most common craniofacial anomalies.
Incidence of craniofacial anomalies is 1,4 at 1000 newborns
Embryological development of fetal face
In early pregnancy, fetal face develops from five facial prominencies.
There is one frontonasalprominency, a two maxilary and mandibular prominencies.
Development of normal fetal face ends at 12 weeks of pregnancy.
Development of fetal palate starts from three segments, two lateral and one medial which corresponds with premaxilar part of upper jaw.
Normal fetal palate development is finished at 12 weeks.
Association with genetic anomalies
Over 50 syndromesassociatedwithfacialabnormality- Growthabnnormality
Facial and brainabnormality
Limb and skeletalabnormalities
Craniosynostosis
Othersyndromes
Facial clefts are highly associated with genetic anomalies. The most common are Trisomy 13 and Trisomy 18, Triomy22, Trisomy 9, Deletion 4p, Deletion 11q
Classification of clefts
Group I - Cleft lip only without defects on palate.
Group II – Unilateral cleft lip, cleft primary and secondary palate.
Group III - Bilateral cleft lip and palate, with protrusion of premaxilary protuberance. Group IV Central defects of lip and palate.
Diagnosis of facial clefts
In diagnosis of fetal facial clefts it is essential to obtain proper sagital, frontal and axial plane for analysis of fetal soft tissue and bones in maxila and nose.
3D surface rendering for analysis of fetal facial morphology.
3D transparent renderingfor analysis of facial bones Analysis of fetal facial morphology from 12-18 weeks
Retronasal triangle (Sepulveda)
Frontal processes of the maxillaand primary palate
Vizualization in coronal plane
Precise section in 3D multisliceoblique technique
Analysis of hard palate on paralel sections in oblique 3D multislice technique.
Examination of fetal face after 18 weeks
Surface rendering of fetal face
Transparent renderingfor maxilary bones
Hard palate examination
Technique “Reverse view”
Technique “Flippingimage”
3D multisliceobliquevolumeextended
Conclusion
When facial anomalies are detected, it is necessary to analyze soft tissue and palate and maxilary bones in order make correct clasification of facial anomaly.
Due to high association with genetic anomalies genetic analysis should be highly recommended. It is necessary to perform complete analyss of fetal morphology because facial anomalies are associated with CNS and fetal heart anomalies


Učestalost i struktura kongenitalnih anomalija u opštini Zaječar za period 1995-2012. godine

Prim. dr Bojana Cokić
ZDRAVSTVENI CENTAR ZAJEČAR, DEČIJE ODELJENJE

UVOD: Kongenitalne anomalije su strukturni defekti tkiva i organa, nastali tokom morfogeneze, prisutne i vidljive na rođenju.To su posebna stanja, toliko ozbiljna da zahtevaju medicinski tretman ili izazivaju oštećenje/nesposobnost/zastoj u razvoju. U Evropskoj uniji se svake godine rodi vise od 100 000 dece sa kongenitalnim anomalijama, u Srbiji oko 2000 dece. Kongenitalne anomalije su još uvek u našoj sredini značajan uzrok morbiiteta i mortaliteta. Učestalost na rođenju se kreće od 2-4%, a pri obdukciji 30-40%. Oko 7-10% spontanih abortusa odnosi se na veće malformacije.
CILJ: Cilj rada je bio utvrditi incidencu i strukturu kongenitalnih anomalija u opštini Zaječar za period 1995-2102. god. Primeniti preventivne mere radi poboljšanja kvaliteta života.
MATERIJAL I METODI RADA: Retrospektivnom metodom je vršeno istraživanje dece sa kongenitalnim anomalijam u opštini Zaječar u periodu od 1995-2012. godine. Sve anomalije registrovane su pedijatrijskim pregledom u porodilištu, potvrđene laboratorijskim i citogenetskim metodama. Jedan broj kongenitalnih anomalija je registrovan posle neonatalnog perioda.
REZULTATI: U porodilištu Zajačar u periodu od 1995-2012. rođeno je ukupno 11 514 novorođenčadi. Od tog broja novorođenčadi sa kongenitalnim anomalijama je bilo 273 ili 2,37%. Od svih anomalija najzastupljenije su urođene srčane mane-43%, potom anomalije urogenitalnog sistema- 16%, lokomotornog sistema-15%. Hromozomopatije su se javile u 7% novorođenčadi, anomalije glave i lica u 7%, nervnog sistema 5%, digestivnog sistema u 4%. Sindromi, anomalije koštanomišićnog sistema i respiratornog sistema su zabeleženi u 1% novorođenčadi.
ZAKLJUČAK: Incidenca kongenitalnih anomalija u opštini Zaječar u perioduod 1995-2012. Godine odgovara podacima iz literature i iznosi 2,37%. Formiranjem dobrih baza podataka u REGISTRE, imali bi dobru procenu genetičkog opterećenja. Planiranje i primena peventivnih mera bila bi uspešnija. Saznanje da raste broj mladih majki koje rađaju decu sa Down sindromom ukazuje na potrebu skrininga svih trudnica na Down sindrom.


Tiroidea i trudnoća

Prim. Dr sci. Med. Dr Aleksandar Aleksić
ZC ZAJEČAR

Poremećaji u funkcionisanju tireoidne žlezde kod žena su česti tokom reproduktivnog perioda. Autoimunska oboljenja i poremećaj jodnog statusa su vodeći uzroci poremećaja funkcije tireoidne žlezde, i značajno su povezani sa većom učestalošću spontanih pobačaja, prevremenih porođaja i fetalnim anomalijama, a više od svega učestvuju u veoma visokoj zastupljenosti teškoća pri ostvarivanju reproduktivne funkcije (infertilitet). Najčešći tiroidni poremećaj u trudnoći je hipotiroidizam. Hipotiroidizam može da uzrokuje mnoge promene u menstrualnim ciklusima: nepravilne cikluse, masivna krvavljenja, prestanak menstruiranja. Ako je hipotiroidizam veoma izražen i nelečen, može da smanji sposobnost začeća. Ako postoje problemi zatrudnjivanja svakako da treba proveriti i tiroidnu funkciju. Ako se otkrije hipotiroidizam, to je poremećaj koji se svakako najjednostavnije leči i koriguje. Grejvsova bolest (GB) je najcešci uzrok hipertireoidizma u trudnoci. Kontrola hipertireoidizma majke znacajno redukuje rizik za komplikacije tokom trudnoce kod majke i deteta. Zbog toga je neophodno za klinicara da bude upoznat sa preporukama za lecenje GB, ukljucujuci ucestalost serološkog testiranja, ciljne vrednosti hormona, potencijalne neželjene efekte lekova u toku trudnoce i laktacije, kao i i fetalno/neonatalno pracenje U žene koja nije trudna, hipertiroidizam može da utiče na menstruacije i menstrualne cikluse. Ciklusi su iregularni, menstruacije oskudnije ili sasvim prestaju. Začeće u hipertiroidzmu je teže i češći su habitualni pobačaji. Zbog toga je sasvim opravdano ispitivanje tiroidne funkcije kao rutinskog testiranja infertiliteta. Isto tako, bitno je da se hipertiroidizam trudnice što pre stavi pod kontrolu da bi se smanjila opasnost od pobačaja i komplikacija.


Značaj prevencije i rane dijagnostike hroničnih komplikacije šećerne bolesti

Doc dr Milena Mitrović
MEDICINSKI FAKULTET NOVI SAD, KC VOJVODINE, KLINIKA ZA ENDOKRINOLOGIJU, DIJABETES I BOLESTI METABOLIZMA

U Svetu od šećerne bolesti boluje više od 350 miliona bolesnika sa tendencijom porasta broja novodijagnostikovanih. Značaj dijabetesa ogleda se ne samo u broju obolelih, nego i u činjenici da se radi o hroničnom obolenju koje tokom svoje evolucije dovodi do razvoja hroničnih komplikacija , a koje značajno remete kvalitet života dijabetesnih bolesnika, povećavaju troškove lečenja , morbiditet i mortalitet ove populacije bolesnika. U tome se ogleda i njegov veliki sociomedicinski i socioekonomski značaj.
U patogenezi hroničnih komplikacija svakako da hiperglikemija ima vodeću ulogu, a pre svega u nastanku mikrovaskularnih komplikacija, dok u nastanku makrovaskularnih komplikacija u osnovi leži proces ateroskleroze u čijem nastanku imaju veliki značaj konvencionalni i nekonvencionalni K-V faktori rizika ( hipertenzija, pušenje, gojaznost, starenje insulinska rezistencije, dislipidemija, inflamacija, itd).
Dijabetesna retinopaija predstavlja vodeći uzrok slepila kod dijabetesnih bolesnika, polineuropatija je vodeći uzork netraumatskih amputacija donjih ekstremiteta, dok je dijabetesna nefropatija vodeći uzork terminalne bubrežne insuficijencije. K-V bolesti su 2 do 4 pute češće kod dijabetesnih bolesnika, pri čemu prisustvo nefropatije povećava rizik za K-V bolesti i do 40 puta.
Zbog toga je važno sprovesti sve mere primarne prevencije razvoja hroničnih komplikacija, koje podrazumevaju postizanje dobre glikoregulacije već od momenta postavljnja dijagnoze dijabetesa, uz lečenje hipertenzije, gojaznosti, displipdemije, prestanku pušenje uz korekciji i ostalih faktora rizika. Kod bolesnika sa tipom 2 šećerne bolesti skrining na komplikacije raditi već po postavljanju dijagnoze dijabetesa , a kod bolesnika sa tipom 1 šećerne bolesti posle 5 godina trajanja bolesti. Kod bolesnika sa dijagnostikovanim hroničnim komplikacijama adekvatnim lečenjem treba da sprečimo njihovu progresiju ka terminalnom stadijumu.


Acne vulgaris – mogućnosti i dometi savremene terapije

Prof. dr Đorđije Karadaglić
ORDINACIJA ZA KOŽNE I POLNE BOLESTI “PROF. KARADAGLIĆ“, BEOGRAD

Akne su čest poremećaj pilosebacealne jedinice. Sekvele ove samoograničavajuće bolesti ostaju celi život, sa jamičastim ili hipertrofičnim ožiljcima. Od njih boluje više od 85% adolescenata, ali mogu perzistirati u trećoj i četvrtoj deceniji života. Oko 14% žena ih ima u periodu od 26 do 44 godine.
U lečenju akni primenjuje se lokalna i sistemska terapija, ali učinci terapije su često nezadovoljavajući. Cilj predavanja je da se prikaže savremena terapija akni.
 

     
 
 
     
             
             
      [ Radovi ] [ Indeks autora ] <<< ] >>> ]  
     
 
 
     
Timočki medicinski glasnik, Zdravstveni centar Zaječar
Journal of Regional section of Serbian medical association in Zajecar
Rasadnička bb, 19000 Zaječar, Srbija
E-mail: tmglasnik@gmail.com

Pretraživanje / Site Search

  www.tmg.org.rs

 
     
 
 
      Design: Infotrend